คติธรรมคำสอนของ..
“หลวงปู่แหวน สุจิณโณ”
อย่ารอให้ทุกข์
คติธรรมคำสอนของ..
“หลวงปู่แหวน สุจิณโณ”
อย่ารอให้ทุกข์มาถึงตัว
“..บรรดาสัตว์ทั้งหลาย
นั้น เมื่อไม่มีทุกข์มาถึง
ตัว มักไม่เห็นคุณพระ
ศาสนา มัวเมาประมาท
ปล่อยกาย ปล่อยใจ
ให้ประพฤติทุจริตผิด
ศีลธรรมอยู่เป็นประจำ
นิสัย เห็นผิดเป็นถูก
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
ต่อเมื่อได้รับทุกข์เข้า
ที่พึ่งอื่นไม่มีนั่นแหละ
จึงได้คิดถึงพระ คิดถึง
ศาสนา แต่ก็เป็นเวลา
ที่สายไปแล้ว..”
“..ความดีนั้น เราต้อง
ทำอยู่เสมอ ให้เป็นที่
อยู่ของจิตเป็นอารมณ์
ของจิต ให้เป็นมรรค
คือ ทางดำเนินไปของ
จิต มันจึงจะเห็นผล
ของความดี
ไม่ใช่เวลาใกล้จะตาย
จึงนิมนต์พระไปให้ศีล
ให้ไปบอกพุทโธ หรือ
ตายไปแล้ว ให้ไปรับ
ศีล เช่นนี้เป็นการกระ
ทำที่ผิดทั้งหมด
เหตุว่าคนเจ็บ จิตมัว
ติดอยู่กับเวทนา
ไฉนจะมาสนใจใยดี
กับศีลได้..
เว้นไว้แต่ผู้ที่รักษาศีล
มาเป็นปกติเท่านั้น
จึงจะระลึกได้ เพราะ
ตนเองเคยทำมาจน
เป็นอารมณ์ของจิต
แล้ว
แต่ส่วนมากใกล้ตาย
แล้วจึงเตือนให้รักษา
ศีล ส่วนคนตายแล้ว
ไม่ต้องพูดถึง เพราะ
คนตายนั้นร่างกาย
จิตใจจะไม่รับรู้ใดๆ
แล้ว แต่ก็ดีไปอย่าง
เหมือนพระเทวทัต
ทำกรรมจนถูกแผ่น
ดินสูบ เมื่อลงไปถึง
คาง จึงระลึกถึง
ความดีของพระพุทธ
เจ้า ขอถวายคาง
เป็นพุทธบูชา
พระเทวทัตยังมีสติ
ระลึกถึงได้ จึงมีผล
ดีในภายภาคหน้า..”
“..แม้เปรตตนนั้น
ก็เหมือนกัน
(*หลวงปู่หมายถึง
“เปรตในถ้ำเชียงดาว”)
ตายไปแล้ว จึงมา
ขอส่วนบุญ เมื่อยัง
มีชีวิตอยู่ ทำอันตราย
แม้พระพุทธรูป แผ่
เมตตาให้ไป ได้รับ
หรือไม่ ก็ไม่รู้
สู้เราทำเองไม่ได้
เราทำของเรา ได้
มากน้อยเท่าไรก็มี
ความปีติอิ่มเอิบใจ
เท่านั้น..”
……………………………………..
(*เรียบเรียงโดย)
: กลุ่มประตูย้อนเวลา
: กลุ่มประตูสู่อดีต
: แอดมินจ๋า..🌺
โดยสมาชิก ชื่อ Angsumalin Blue
จากกลุ่ม เครื่องราง พระเครื่อง เมืองไทย
